بلوچستان چہ یک آشوبی شائر ءُ توانائیں توارے ءَ زبھر بوت۔
بلوچ اسٹوڈنٹس کونسل پنجاب
بلوچ اسٹوڈنٹس کونسل پنجاب ءِ جارکش ءَ وتی شنگ کُرتگیں درشان ءِ تہ ءَ گُشتگ کہ ما بلوچی زبان ءِ اھَد سازیں شائر، لبزانت، شاھزانت، لبزانکی راھشون، راجکار، زانتکار ءُ گھگیری ءِ چیدگ واجہ مبارک کازی ءِ اناگتی رپتن ءَ سک رنجیگ ایں۔ واجہ ءِ رپتن پہ بلوچ، بلوچ ڈیھَ ، بلوچی زبان ءُ لبزانک ءَ مزنیں تاوانے ءُ آئی ءَ انچیں کُنڈے ھالیگ کُتگ کہ پہ آئی ءِ پُر کنگ ءَ بلوچ راج ءَ را کرنانی پکار بیت۔ مروچی اے کوھیں گم ءَ بلوچستان ءِ ھر کُنڈ ءُ دمگ ، ھند ءُ میتگ ، کوہ ءُ کوچگ ، گیاب ءُ کھچر مُرگ ءُ موسم کُل ارسیگ ءُ پُرسیگ کُتگ اَنت۔ بلوچی زبان ءِ کوھیں کلات ءُ آشوبی شائر واجہ مبارک کازی ءَ وتی اھد توام کُت ءُ داں ابد ماتیں گُلزمین ءِ سینگ ءَ نمیران بوت۔
واجہ مبارک کازی 24 تاکشان 1956 ءَ ماں بلوچستان ءِ دمگ پسنی ءَ ودی بوتگ۔ سکّیں کسانیں اُمرے ءَ واجہ وتی بلوچی زبان ءِ نبشتہ کاری ءِ سپر بندات کنت۔ راج ءِ تہ ءَ ھمک پڑ ءَ گوں سیادی داروکیں مردمانی وتئی کِرد ءُ زمہ واری اَنت ءُ کازی لبزانکی پڑا وتی ھمک ڈبہ ءِ پیلو کنگ ءَ سوبین بوتگ۔ نمیرانیں کازی بلوچستان ءِ توار بوتگ کہ آئی ءَ ماں وتی گالانی تہ ءَ بلوچستان ءِ درد بلوچ ڈیھ ءِ ایردستی ءُ بیوسی درشان کُتگ۔ واجہ مبارک کازی ءِ سرجمیں شائری پہ بلوچ راج ءَ درسے ءِ بستار ءَ ماں راجدپتر ءَ مانیت ءُ ھر اھَد ءَ بلوچ ءِ راھَشونی ءَ کنت۔واجہ ءِ شائری ءِ تہ ءَ مدام گھگیری ، بلوچ دوستی ءُ آشوبی چھَر ءُ شُبین گندگ ءَ کئیت۔ بابا مبارک گوں وتی ازم ءَ سک ایماندار ءُ مُخلص اَت۔ مدام گون وتی ڈیھ ءِ جاوراں بندوک اَت ءُ وھدے کہ ند ئے پہ نبشتہ کنگ ءَ چست کُت تہ بلوچستان ءِ زبان جوڑ بُوت ءُ نبشتہ ئے کُت۔
بابا کازی نہ تھَنا آشوبی شائرے ءُ لبزانکی کارستے اَت بلکیں آ یک تمرد ءُ نہ تُرسیں جھدکارے اَت ءُ بلوچ جد و جُھد ءِ تہ ءَ کازی ءِ بھر الم ساڑایگ بیت ۔ آئی بلوچ راجکاری ءِ تہ ءَ اوں جوانیں رنگے ءَ بھر زُرتگ ءُ بلوچ ءِ رُژنائیں باندات ءِ ھاتِرا کارئے کُتگ۔ کازی ءِ کلم ءُ آئی زبان ءُ راجدوستیں کارانی دارگ ءِ ھاتر ءَ آ مُدام اِستانی زوراکیانی آماچ کنگ بوتگ برے ماں لوگ ءِ سرا تْراک ءُ تیر گْواری، برے گوں زوراکی ءِ سانکلاں بندیگ کنگ، ءُ برے رنگ ءُ دْروشُمے ءَ آئی ءِ ھَشیمیں توار ءِ ھاموش کنگ ءَ بیھار دیئگ بوتگ بلے کازی ءِ جبزگانی تہ ءَ ھچ وڑیں مٹّی ءُ بدلی نہ یتکگ آئی ءَ یکشل ءَ وتئ جھد ، راجکاری سُر ءُ پُر ندکاری برجم داشتگ۔ کازی ءَ دم نہ بُرتگ اَت ءُ داں زند ءِ گُڑی ساھت ءَ بلوچستان بلوچ راج ءُ زمین ءِ توار اَت بلوچ ءُ بلوچستان ءَ نازینگ ءَ اَت۔
کازی دْروشُمیں کارست راجانی مڈّی اَنت پھَر ءُ شان اَنت ءُ ھمک اھَد ءَ برجم ءُ زندگ مان اَنت۔ اے بلوچ ءِ وش بھَتی اِنت کہ آرا ھُدا ءَ کازی مبارک ءِ وڑیں بے مٹ ءُ بے دروریں کارستے بکشاتگ۔
“چُشیں کازی یے کہ مبارک اِنت
پدا مُشکل اِنت ودی بہ بیت “
